Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Νίκη για τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ! – Κέρδισαν παράταση των συμβάσεων τους

Από Ημεροδρόμο


Τη δέσμευση ότι οι συμβάσεις των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ θα ανανεωθούν μέχρι τις 12 Μαΐου απέσπασαν με τον αγώνα τους οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, μετά τη συνάντηση τους με εκπροσώπους της κυβέρνησης στο υπουργείο Οικονομικών.

«Όλοι μαζί σήμερα σε μια μετωπική σύγκρουση με αποφάσεις της κυβέρνησης, των επιχειρηματικών ομίλων, των μηχανισμών τους, βγαίνουμε νικητές», τόνισε ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, ενημερώνοντας τους χιλιάδες διαδηλωτές στο Σύνταγμα.

«Πήγαν να μας πνίξουν, αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Βγάζουμε το κεφάλι μας ξανά από τον πάτο της θάλασσας και παίρνουμε μια ανάσα μέχρι 12 Μαΐου, έχουμε 40 μέρες να φέρουμε τα πάνω κάτω. Ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι να ξανακαπνίσει η τσιμινιέρα της ΛΑΡΚΟ», σημείωσε κάτω από έντονα χειροκροτήματα και συγκίνηση






Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Ρεσιτάλ θράσους, προκλητικότητας και θεατρινισμού



Προκλητικός και θρασύς εμφανίστηκε χτες βράδυ ο Κυρ. Μητσοτάκης στη Βουλή, απαιτώντας να επιβληθεί σιωπητήριο σχετικά με τις αιτίες του εγκλήματος στα Τέμπη και να αποδοθούν όλα στο γνωστό και από την πρώτη στιγμή δουλεμένο σενάριο της κυβέρνησης περί «ανθρώπινου λάθους». Παράλληλα, δεν έδωσε την παραμικρή απάντηση στις σοβαρές καταγγελίες για το έγκλημα των Τεμπών.

Οπως είπε, «μόνο οι συγγενείς (των θανόντων) έχουν το δικαίωμα να κάνουν τη θλίψη τους διαμαρτυρία», ενώ ξεπερνώντας κάθε όριο υποκρισίας, εμφανίστηκε τάχα μεγαλόψυχος με φληναφήματα τύπου οι χαροκαμένοι «μπορεί ακόμα και να αδικούν την πολιτεία, αναζητώντας ενόχους ακόμα και στα τυφλά». Και την ίδια στιγμή χαρακτήρισε τα αδιάσειστα στοιχεία που οι συγγενείς των θυμάτων έχουν αναδείξει, ως «τερατουργήματα» και «θεωρίες συνωμοσίας».

Απεύθυνε, δε, ψόγο στα άλλα αστικά κόμματα, ζητώντας βασικά να βάλουν πλάτη στην επιχείρηση συγκάλυψης απέναντι στον λαό και τη δική τους σιωπή, καθώς, όπως είπε, «απέναντι στην τραγωδία δεν έχουμε καταφέρει να βαδίσουμε ενωμένοι σε ένα αύριο με λιγότερες σιωπές, κραυγές και αλληλοκατηγορίες».

Εχει άλλωστε τη βάση για να το απαιτήσει, καθώς την ίδια πολιτική έχουν εφαρμόσει και υπηρετούν. Εξ ου και έσπευσε ο ίδιος, θεατρινίστικα, να ζητήσει «συγγνώμη εξ ονόματος όλων όσοι κυβέρνησαν επί δεκαετίες χωρίς να μπορέσουν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα των ελληνικών σιδηροδρόμων», ενώ αθωώνοντας ξανά την πολιτική της ΕΕ, που υλοποιεί και η κυβέρνησή του και που βάζει ακόμα και τις ζωές των ανθρώπων στο ζύγι του κόστους - οφέλους, επανέλαβε όσα λέει εδώ και έναν χρόνο, ότι «στα Τέμπη συγκρούστηκε μετωπικά η πατρίδα μας με τον κακό της εαυτό», καθώς «διαχρονικά κενά του κράτους συνάντησαν το ανθρώπινο λάθος».

Επανέλαβε επίσης ότι και το πρόσφατο δημοσίευμα του «Βήματος» εμπεριείχε παραπλανητικούς ισχυρισμούς, ενώ με οργίλο ύφος αρνήθηκε ότι δούλεψε μονταζιέρα στο Μαξίμου, προκειμένου τις πρώτες κιόλας ώρες από το έγκλημα να διαμορφωθεί η εικόνα του «ανθρώπινου λάθους». Χωρίς βέβαια να δώσει καμία συγκεκριμένη εξήγηση, παρά μόνο ότι ήταν ...συναισθηματικά φορτισμένος και δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο...

Σε αυτό το πλαίσιο, επανέλαβε ότι «έπρεπε ο σταθμάρχης να κάνει σωστά τη δουλειά του», ότι δεν υπήρξε κανένα μπάζωμα, ούτε ξυλόλιο και εύφλεκτα υλικά, απαξιώνοντας αυτούς τους ισχυρισμούς και σειρά στοιχείων που έχουν προσκομιστεί στη σχετική έρευνα. Αλλωστε, έσπευσε να υποβιβάσει και τους ειδικούς που τα έχουν συνεισφέρει στη διερεύνηση της υπόθεσης, λέγοντας ότι «ένας πραγματογνώμονας υπάρχει (ο ορισμένος από τη Δικαιοσύνη), όλοι οι άλλοι είναι τεχνικοί σύμβουλοι».

Στο ίδιο φόντο, κι ενώ βοά ο τόπος από όσα γίνονται εδώ και έναν χρόνο, επέμεινε ότι «ουδέποτε δόθηκε καμία εντολή για συγκάλυψη», όπως και ότι «η δικαιοσύνη κινείται με γοργούς ρυθμούς», την ώρα που ακόμα ...ετοιμάζεται ο χώρος για να γίνει η δίκη.

Συνεχίζοντας να εξευτελίζει την υπόθεση, έδωσε έναυσμα σε άλλη μια κοκορομαχία, περιορίζοντας το θέμα στο ότι δεν είχε ολοκληρωθεί η σύμβαση 717, θυμίζοντας ότι ο προγραμματισμός ήταν να ολοκληρωθεί το 2016, αλλά επί ΣΥΡΙΖΑ δόθηκαν 6 παρατάσεις.

Για τον Κ. Καραμανλή και το αίτημα ΣΥΡΙΖΑ περί σύστασης Προκαταρκτικής Επιτροπής που θα τον οδηγήσει στη Δικαιοσύνη, αντιγύρισε στον Σ. Φάμελλο ότι πρέπει πρώτα να το τεκμηριώσουν, να το φέρουν μετά στη Βουλή για να ακολουθήσει ξανά συζήτηση. Πρόσθεσε δακρύβρεχτα ότι «στη συνείδησή του (του Καραμανλή) και όλων μας θα βαραίνει ότι δεν είχε τελειώσει εγκαίρως η 717».

Στο μεταξύ, μέσα στην μπόχα του συστήματός τους, δεν απέφυγε να ρίξει μια σειρά μπηχτές στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκη για σχέσεις με το εκδοτικό συγκρότημα Μαρινάκη και σχέδιο με μόνο στόχο «να πέσει ο Μητσοτάκης» αν και έχει «νωπή τη λαϊκή ετυμηγορία».

Ξιφούλκησε εξάλλου εναντίον «παράκεντρων» και κάποιων «λίγων ισχυρών» που θέλουν να βάλουν χέρι στο «τιμόνι του τόπου», σε σύγκρουση τάχα με την κυβέρνηση που, όπως και οι προηγούμενες, τους έχει διασφαλίσει έναν σκασμό φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις, επιδοτήσεις, πακέτα της ΕΕ και προνόμια. Απηύθυνε, εξάλλου, πρόσκληση «αν κάποιος επιχειρηματίας έχει πολιτικές βλέψεις» να εμφανιστεί στην πολιτική «αρένα», ενώ για τον ίδιο και τη ΝΔ έκανε σαφές ότι αναμένει αναβάπτιση από την ψήφο του λαού στις ευρωεκλογές.

Πηγή: rizospastis.gr



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Άρον άρον

Κόσμος



Άρον άρον προσπάθησε ο πρωθυπουργός να ξεφύγει από μια διαδηλώτρια στον Καναδά, που τον εντόπισε σε έναν από τους σταθμούς της περιοδείας του και του φώναξε πως κι εκείνος έχει «το αίμα 14 χιλιάδων Παλαιστινίων παιδιών στα χέρια του».

Κι αντί να ψελλίζει τρέχοντας κάτι αστειότητες για την ...κατάπαυση πυρός που έχει ζητήσει η Ελλάδα, απορούμε γιατί δεν έκατσε να της εξηγήσει για την «ασφάλεια» και τη «σταθερότητα» που προσφέρει η «στρατηγική σχέση» με το κράτος - δολοφόνο του παλαιστινιακού λαού. Ή για τα «εθνικά συμφέροντα» που υπηρετεί στην Ερυθρά Θάλασσα η φρεγάτα «Υδρα». Ή ακόμα καλύτερα για το «οραματικό στρατηγικό πρότζεκτ» του IMEC, το οποίο ανέπτυξε στους «επενδυτές» στην εκδήλωση του «Economic Club of Canada», περιγράφοντας το πώς «αυτός ο εναλλακτικός διάδρομος, ο οποίος ουσιαστικά παρακάμπτει και το Σουέζ και την Ερυθρά Θάλασσα, έχει ως τελικό σημείο την Ελλάδα, την ηπειρωτική Ελλάδα. Τα λιμάνια μας, τα σιδηροδρομικά μας δίκτυα, τα κέντρα logistics θα έχουν πολύ σημαντικό ρόλο να παίξουν».

Δεν ξέρουμε αν θα έπειθε την διαδηλώτρια για τις «αναγκαίες θυσίες», αλλά έτσι κι αλλιώς, όσο κι αν τρέξει, δεν μπορεί να κρυφτεί από τις συνέπειες της εμπλοκής στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Εμπλοκή που «ο κόσμος έχει τούμπανο» και κάνει τον λαό μας στόχο. 


Πηγή:rizospastis.gr



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Ιάκωβος Καμπανέλης – Μαουτχάουζεν (απόσπασμα)

Ιάκωβος Καμπανέλης

«Εδώ μέσα, για να γλιτώσεις, χρειάζεται μια κρούστα τρέλας γύρω στο μυαλό. Μπορείς να το πετύχεις αυτό;»

«Τι εννοείς;»

«Είναι δύσκολο να σου εξηγήσω. Κοντολογίς, πρέπει να φροντίσεις να τρελαθείς λιγάκι. Μην πάθεις ό,τι πάθαμε εμείς όταν πρωτοήρθαμε».

«Τι πάθατε;»

«Σκεφτόμασταν συνέχεια με το «γιατί;». Γιατί να δουλεύω έτσι; Γιατί να με δέρνουν έτσι; Γιατί να με ταΐζουν έτσι; Γιατί να με ορίζουν έτσι; Κατάλαβες; Αν σου ‘χει κολλήσει αυτό το «γιατί», πιάσ’ το, καρύδωσέ το και ρίξ’ το στον καμπινέ, αλλιώς θα σε καρυδώσει αυτό! Ξέρεις πόσους συντρόφους χάσαμε; […] Βρισκόμαστε στα χέρια παντοδύναμων τρελών… […] Άρχισε, λοιπόν, να βάζεις την κρούστα γύρω στο μυαλό σου… Πρέπει να τρελαθείς λιγάκι! Πρέπει να εναρμονιστείς… Δεν είναι δύσκολο… Ο φόβος, η πείνα, οι πεθαμένοι θα σε βοηθήσουν».

[…] Ήταν Νοέμβρης, ο καιρός βροχερός, ο πρωινός αέρας κρύος. Διασχίσαμε τον περιφερειακό δρόμο και πήραμε τον κατήφορο προς την εξωτερική πύλη. Άλλα συνεργεία πήγαιναν μπρος, άλλα έρχονταν πίσω, άλλα στρίβανε προς το λατομείο, άλλα προς τα εργαστήρια, άλλα προς το δάσος.

Απ’ το νοσοκομείο ανέβαιναν τα μακριά καρότσια του κρεματόριουμ φορτωμένα με τους πεθαμένους της νύχτας. Στα δεξιά του κατηφορικού δρόμου ήταν σωροί αποκαΐδια που είχαν αδειάσει τ’ αυτοκίνητα. Τ’ αποκαΐδια ήταν καλύτερο υλικό για επίστρωση δρόμων απ’ το ψιλό χαλίκι. Ειδικά τώρα που θ’ αρχίζανε οι βροχές. Δεν λασπώνει τ’ αποκαΐδι. Όπως και να το κάνουμε, ο άνθρωπος είναι πάντα το καλύτερο υλικό. Σχεδόν αναντικατάστατο. […]

[…] «Σκέφτομαι όσα γίνανε… Έλα δω, πως σε λένε;… Κερένσκυ!… Ώστε και μπολσεβίκος και Κερένσκυ!… Ο Κερένσκυ δεν ήταν μπολσεβίκος!…Όλοι οι μπολσεβίκοι αιχμάλωτοι πολέμου να ‘ρθουν αμέσως εδώ!… Χτύπα τον!… Χτύπα τον εσύ… Χτύπα τον! … Χτύπα τον!… Και τότε… Μ’ ένα βήμα, με το ίδιο βήμα, όλοι οι Ρώσοι πήγαν μπροστά… Ο Ες-Ες λάκισε έντρομος στο πλάι κι έβγαλε το πιστόλι του. Σκότωσε τους δυο κι έμεινε όλο τ΄απόγευμα με το πιστόλι έτοιμο, στο χέρι… Όλο τ’ απόγευμα.

«Λινκς τσβο… λινκς τσβο… λινκσ τσβο…»

[…] Όπως κάθομαι στη γωνιά μου και κουταλάω απ’ την κούραση, τη μοναξιά και τη νύστα, ακούω έναν Σέρβο, που ήρθε απ’ έξω, να διηγιέται γαλλικά σε μια παρέα Ισπανούς τι έγινε σήμερα στο ποτάμι, στο συνεργείο που φόρτωνε άμμο… «Ο Ες-Ες του λέει: Πόσους Γερμανούς στρατιώτες σκότωσες; … Ο Ρώσος δεν του απαντά… Ο Ες-Ες πιάνει μια χούφτα άμμο και ξαναλέει… Για κάθε Γερμανό στρατιώτη αναλογούν τόσοι μπολσεβίκοι… Τι πιστεύεις για την τελική νίκη; Ο Ρώσος γυρίζει το κεφάλι μια δεξιά, μια αριστερά και του δείχνει με τα μάτια πως η άμμος είναι ατελείωτη… Ο Ες-Ες λυσσάει, φωνάζει να μπούνε στη γραμμή όλοι οι μπολσεβίκοι αιχμάλωτοι πολέμου. Ύστερα ετοιμάζει το περίστροφό του και διατάζει να βγαίνουν ένας ένας τρία βήματα μπροστά… Οι σύντροφοι πάνε όλοι μαζί τρία βήματα μπροστά… Ένας-ένας είπα, ουρλιάζει ο Ες-Ες. Οι σύντροφοι ξαναπάνε όλοι μαζί τρία βήματα μπροστά… Αυτουνού πάει να του στρίψει, οι στρατιώτες του έχουν χεστεί απ΄το φόβο… Ένας-ένας, κοπρόσκυλα, βρομογούρουνα, ξαναουρλιάζει… Οι σύντροφοι, σαν τη Ρωσία που κατεβαίνει σύσσωμη, πάνε πάλι τρία βήματα καταπάνω του… Ο Ες-Ες τρέχει να γλιτώσει, πυροβολεί από μακριά και σκοτώνει δύο… […]

[…] Δυο βδομάδες πιο ύστερα, η ίδια ιστορία είχε αλλάξει δέκα μορφές κι είχε γίνει αγνώριστη. Και τη διηγόμουν κι εγώ έτσι αγνώριστη, κι ας ήμουν μάρτυρας της αληθινής. Όμως είχα πια καταλάβει πως στο Μαουτχάουζεν μόλις καταβροχθίζαμε το βραδινό ψωμί κι άρχιζε η μαρτυρική πείνα, μόνο με τέτοιες ιστορίες χορταίναμε.

Χορταίναμε. Αλλά οι ήρωες των παραμυθιών μας σκοτώνονταν στις σκάλες του λατομείου, ταΐζανε την τιναχτή φλόγα στην καμινάδα του κρεματορίουμ, προμηθεύανε μ’ αποκαΐδια τους χωματόδρομους, για να μη λασπώνουν άμα βρέχει. […]

[…] Κι ο Μπαλλίνα μου’ δινε καμιά στο σβέρκο… «Πώς πάει η κρούστα;…» 

Πηγή: mikresdiafyges


Βιογραφία: Γεννήθηκε στη Νάξο στις 2 Δεκεμβρίου 1921[1]. Το 1935 η οικογένειά του έρχεται για μόνιμη εγκατάσταση στην Αθήνα. Εργάζεται το πρωί και το βράδυ σπουδάζει τεχνικό σχέδιο στη Σιβιτανίδειο Τεχνική Σχολή. Το 1943 συνελήφθη από τους Γερμανούς και οδηγήθηκε και κρατήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν μέχρι το 1945, οπότε και απελευθερώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις.

Όταν γυρίζει στην Ελλάδα, οι παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, το χειμώνα του 1945-46, τον συναρπάζουν… «εκεί ανακάλυψα τον εαυτό μου και τον προορισμό μου». Θα προσπαθήσει να γίνει ηθοποιός, ελλείψει όμως γυμνασιακού απολυτηρίου δεν θα γίνει αποδεκτός από το Εθνικό Θέατρο. Έτσι αφοσιώνεται στο γράψιμο. Τον Καμπανέλλη ανακάλυψε ο Αδαμάντιος Λεμός. Το πρώτο θεατρικό έργο του ήταν ο Χορός πάνω στα στάχυα, που παρουσιάστηκε τη θερινή θεατρική περίοδο 1950 από τον θίασο Λεμού στο Θέατρο «Διονύσια» της Καλλιθέας.

Τον Οκτώβριο του 1981 τοποθετήθηκε στη θέση του διευθυντή ραδιοφωνίας της ΕΡΤ.

Από τα θεατρικά του έργα τα πλέον γνωστά είναι Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια, Έβδομη μέρα της δημιουργίας, Η Αυλή των θαυμάτων, Ηλικία της νύχτας, Παραμύθι χωρίς όνομα, Γειτονιά των Αγγέλων, Βίβα Ασπασία, Οδυσσέα γύρισε σπίτι, Αποικία των τιμωρημένων, Το μεγάλο μας τσίρκο, Ο εχθρός λαός και Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα.

Έγινε ακαδημαϊκός το 1999, στη νέα έδρα του Θεάτρου της Ακαδημίας Αθηνών. Του απονεμήθηκε το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του τάγματος του Φοίνικα.

Βρισκόταν νοσηλευόμενος σε μονάδα εντατικής θεραπείας μετά από επιπλοκή λόγω της νεφροπάθειας από την οποία έπασχε.

Απεβίωσε στις 29 Μαρτίου 2011, λίγες μέρες μετά το θάνατο της γυναίκας του Νίκης.



Πηγή: iasmo




Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

Για να δραπετεύσεις από τη φυλακή

Από διότι



Η μασκαρεμένη αγυρτεία των υποσχέσεων, η απίστευτη κυνικότητα με την οποία διαπράττονται εγκλήματα σε όλο τον κόσμο, η ενός μέλλοντος ολοένα και πιο ζοφερού δεν φαίνεται να μας προβληματίζει ιδιαίτερα. Λες και δεν ακούμε, λες και δεν βλέπουμε, λες και βρισκόμαστε σε κελί κάποιας ανήλιαγης φυλακής.

Φυλακή δεν είναι μόνο στενοί τοίχοι και μικρά παραθυράκια με σίδερα. Είναι και τα τείχη που χτίζουμε οι ίδιοι γύρω μας με άυλα υλικά, όπως η άγνοια, η ημιμάθεια, οι προκαταλήψεις.

Είναι τα τείχη που φροντίζουν οι άλλοι να υψώνουν γύρω μας για να μην μπαίνει το φως της αλήθειας, της αντικειμενικής γνώσης για πράγματα και ιδέες. Κι εμείς τι κάνουμε; Κι ενώ βλέπουμε μέχρι εκεί που μας επιτρέπουν, ένα μικρό κομμάτι του ουρανού φωτισμένο με ελάχιστες ακτίνες,μένουμε με την εντύπωση πως λουζόμαστε από το φως του σύμπαντος. Βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα τεράστιο όγκο πληροφοριών που μας τις σερβίρουν σαν γνώση. Μπερδεμένοι μέσα σε λαμπερές λέξεις που δε σημαίνουν τίποτα , σε παρωχημένες αντιλήψεις που μας γυρνάνε στο χθες, θεωρούμε πως κατέχουμε τη γνώση, πως μπορούμε να κρίνουμε και να αποφασίζουμε.

Σ αυτό το περιβάλλον, ούτε τα γενικά ούτε και τα καθημερινά μας προβλήματα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Γινόμαστε έρμαια του ενός ή του άλλου σαλτιμπάγκου που πουλάει κάλπικες ελπίδες και ψεύτικους παραδείσους.

Ψηφίζουμε και ξαναψηφίζουμε αυτούς που έχουν την απόλυτη ευθύνη για τα δεινά μας. Τα προγνωστικά για τις τις επερχόμενες Ευρωεκλογές φανερώνουν ότι η πλειοψηφία εξακολουθεί να βρίσκεται φυλακισμένη, έτοιμη να προσυπογράψει τα επόμενα εγκλήματα κατά του εαυτού της.

Το πρόβλημά μας είναι ότι αναθέτουμε τη διεκπεραίωση των υποθέσεών μας και τη λύση των προβλημάτων μας στους ίδιους τους αρχιτέκτονες της στρεβλής γνώσης, της αμάθειας και τελικά της δυστυχίας μας. Οι αναθέσεις και τα πληρεξούσια στα χέρια αυτών που έχουν αντίθετα συμφέροντα από τα δικά μας μετατρέπονται σε θηλιές που μας εμποδίζουν να αναπνεύσουμε και να χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας τις δυνάμεις μας.

Πώς να δραπετεύσουμε όμως από μια φυλακή που δεν καταλαβαίνουμε πως είναι φυλακή;; Το πρώτο και το πιο αποφασιστικό βήμα προς την ελευθερία είναι αυτή η ίδια η γνώση της ανελευθερίας μας, η συνειδητοποίηση των δεσμών μας. Γιατί έτσι προωθείται η κοινωνική εξέλιξη. Η αντίληψη της φωτισμένης από τη γνώση πραγματικότητας γίνεται η βάση πάνω στην οποία θα στηριχτεί η δημιουργία της συνείδησης που θα δώσει τα φτερά για να περάσει η ανθρωπότητα στην πράξη και στην ενεργή παρεμβολή στο ιστορικό γίγνεσθαι. 



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Το «σεξ επιβίωσης» στη Μεγάλη Βρετανία

Κόσμος


Γυναικείες και φιλανθρωπικές οργανώσεις στη Μ. Βρετανία κάνουν λόγο για ένα κοινωνικό φαινόμενο - μάστιγα, που έχει αναγκάσει τις κυβερνήσεις της χώρας τα τελευταία χρόνια να αναγνωρίσουν τουλάχιστον την ύπαρξή του και να ψελλίσουν ορισμένα «μέτρα». Ολο και περισσότερες γυναίκες - κυρίως - εξαναγκάζονται σε σεξ ως αντάλλαγμα για το ενοίκιό τους ή για να αγοράσουν τρόφιμα και άλλα απαραίτητα, εξαιτίας της επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσης κι εργασίας, αλλά και της εκτόξευσης των ενοικίων.

Το φαινόμενο ονομάζεται «σεξ επιβίωσης» (survival sex) και «σεξ (αντί) για ενοίκιο» (sex for rent). Σε πείσμα όσων κρύβονται πίσω από «φιλελεύθερες», «φεμινιστικές» θεωρίες και παρουσιάζουν τον εξαναγκασμό ως «επιλογή» και «αυτοδιάθεση του σώματος», ο όρος υποδηλώνει ξεκάθαρα ότι ένας άνθρωπος εξωθείται να «προσφέρει» το σώμα του προκειμένου να επιβιώσει, να εξασφαλίσει βασικά είδη πρώτης ανάγκης, που θα έπρεπε να είναι κοινωνικά αγαθά και αδιαμφισβήτητα για όλους.

Οπως και να το ονομάσουμε, πρόκειται για «βιασμό» και «καταναγκασμό», με κοινωνικές και οικονομικές αιτίες, με «πυρήνα» την εκμετάλλευση, τη φτωχοποίηση, ενώ ο παραγόμενος πλούτος αυξάνεται, τον καπιταλισμό που σαπίζει και ποδοπατά την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια. Με οργή και αηδία παρακολουθήσαμε πρόσφατα εισαγγελέα να υπονοεί κυνικά ακόμη και για ένα 12χρονο κορίτσι ότι απλά ...«εκδιδόταν για βιοπορισμό» και δεν βιαζόταν.

Για να γίνει αντιληπτή η έκταση του προβλήματος στη Βρετανία, 15 βασικοί κλάδοι εργαζομένων (Εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη, εμπόριο, ξενοδοχεία κ.ά.) κινδυνεύουν να εκδιωχθούν από την ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου, όπως καταγράφει τελευταία μελέτη της οργάνωσης Generation Rent. Ενδεικτικά, για ένα δυάρι στο κέντρο της βρετανικής πρωτεύουσας και πέριξ αυτής, το μέσο ενοίκιο αντιστοιχεί στο 106% του μέσου μισθού ενός βοηθού καθηγητή, στο 97% μιας καθαρίστριας και στο 82% ενός εργαζόμενου στον κλάδο της φροντίδας.

Τα τελευταία πέντε χρόνια σε σχεδόν 1 στις 50 γυναίκες στην Αγγλία έχει προταθεί η ενοικίαση σπιτιού με αντάλλαγμα το σεξ, δείχνει δημοσκόπηση της YouGov, που δημοσίευσε ο «Independent». Περίπου 30.000 γυναίκες, από τον Μάρτη του 2020 μέχρι τον Γενάρη 2021 (μέσα στην καρδιά της πανδημίας), παρενοχλήθηκαν σεξουαλικά από τους ιδιοκτήτες, ή τους ζητήθηκε σεξ σε αντάλλαγμα για ενοίκιο. Εκτοτε, το φαινόμενο έχει πάρει ακόμη πιο ανησυχητικές διαστάσεις. Ερευνα της Generation Rent & Mumsnet εκτιμά πως τα θύματα ενδεχομένως να ανέρχονται σε περισσότερες από 200.000 γυναίκες στο Ηνωμένο Βασίλειο και το ποσοστό των θυμάτων ανεβαίνει σε όσες έχουν εισόδημα κάτω από 20.000 λίρες.

«Δεν είχα ιδέα πού έμπλεκα. Εκανε ό,τι ήθελε και το έκανε με φρικτό τρόπο. Εγώ απλά δεν αντιδρούσα. Ηθελα απλώς το σπίτι και πιεζόμουν να τον κρατάω ικανοποιημένο γιατί φοβόμουν για την αντίδρασή του», ανέφερε στο BBC φοιτήτρια - θύμα. Οπως υπογραμμίζει η νεαρή γυναίκα, το ενοίκιο με αντάλλαγμα το σεξ ήταν η μόνη της επιλογή, κάτι που την οδήγησε σε ψυχολογική και σωματική κατάρρευση. Ιδιοκτήτης μιλώντας στο BBC χαρακτήριζε αυτήν τη συνθήκη μια «win - win» συμφωνία: «Δεν υπάρχει καταναγκασμός. Γνωρίζουν τους κανόνες».

Αυτοί είναι, πράγματι, οι κανόνες του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής: Ολα πουλιούνται και όλα αγοράζονται, του ανθρώπινου σώματος συμπεριλαμβανομένου. Δεν υπάρχουν κοινωνικά αγαθά, παρά μόνο εμπορεύματα και κέρδη. Δεν είναι σπάνιο στον καπιταλισμό να μην αρκεί ο εργαζόμενος να πουλήσει την εργατική του δύναμη για να ζήσει με αξιοπρέπεια. Σπάνιο είναι να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες του, για στέγη, τροφή, Υγεία, Εκπαίδευση, ελεύθερο χρόνο, ψυχαγωγία, διακοπές κ.ά. Και όσο ο πλούτος που παράγεται συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια, τέτοιοι θα είναι οι κανόνες και χειρότεροι.

Τέτοιες είναι και οι «επιλογές». Οπως η νεαρή γυναίκα από τις ΗΠΑ που δηλώνει στον «Guardian» ότι οι δύο δουλειές που κάνει - 16 ώρες τη μέρα - δεν αρκούν για να ζήσει την οικογένειά της και τρεις φορές τη βδομάδα πουλάει το αίμα της για έξτρα εισόδημα... Οπως γυναίκες που δηλώνουν ότι έγιναν παρένθετες μητέρες για να ξεχρεώσουν ένα δάνειο, για να σπουδάσουν τα παιδιά τους κ.λπ.

Στο μεταξύ, «επιλογή» δεν αποτελεί, για παράδειγμα, η δωρεάν φοιτητική στέγη, με σύγχρονες φοιτητικές εστίες για την πλειοψηφία των φοιτητών. Η «επιλογή» της εξασφάλισης δωρεάν στέγης για μονογονεϊκές οικογένειες, για γυναίκες που ξέφυγαν από μια κακοποιητική σχέση και μεγαλώνουν παιδιά, επίσης δεν συζητιέται καν, ούτε η φθηνή, σύγχρονη λαϊκή κατοικία υπάρχει στον «ορίζοντα». Από αυτό θα έχαναν οι τράπεζες, το κεφάλαιο του real estate, το καπιταλιστικό κράτος.

Ο βιασμός μέσω του «σεξ επιβίωσης» δεν συναντάται φυσικά μόνο στη Μ. Βρετανία. Σε άλλες χώρες του κόσμου η κατάσταση είναι ενδεχομένως πιο βάρβαρη. Ομως, σε μια από τις ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες του κόσμου, στο «πλούσιο» και «political correct» Ηνωμένο Βασίλειο, όπου - κατά τ' άλλα - στα κυβερνητικά κτίρια ανεμίζουν σημαίες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και οι «εκστρατείες ευαισθητοποίησης» κατά της έμφυλης βίας, της κακοποίησης, του σεξισμού «δίνουν και παίρνουν», η δυσοσμία από την οικονομία και τα προνόμια των λίγων είναι πιο έντονη.

Ε. Μ.


Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Και αυτοί τον χειροκρότησαν!



Ήταν ο υπουργός Μεταφορών της κυβέρνησης Μητσοτάκη όταν έγινε το έγκλημα στα Τέμπη, ο οποίος τότε παραιτήθηκε και στη συνέχεια έβαλε πάλι για βουλευτής στις εκλογές.

Ήταν αυτός που μόλις μια εβδομάδα πριν το έγκλημα στα Τέμπη δήλωνε από τη Βουλή: «Μία υπεύθυνη πολιτεία δεν μπορεί να παίζει με την ασφάλεια των επιβατών»! Συμπλήρωνε ότι είναι «ντροπή» να μπαίνουν «θέματα ασφαλείας» για τον σιδηρόδρομο!

Ήταν αυτός που στη συζήτηση της Εξεταστικής Επιτροπής για τα Τέμπη πρότεινε βουβό πόνο και διαμαρτυρία.

Αυτός ο κύριος, λοιπόν, ο κύριος Κώστας Καραμανλής, στην τοποθέτηση του, κατά τη διάρκεια της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας στην κυβέρνηση, ήταν εξοργιστικός, συνεχίζοντας προκλητικές παρεμβάσεις κυβερνητικών στελεχών.

Αυτός ο κύριος δήλωσε: «Κανείς δεν θέλει να λάμψει η αλήθεια περισσότερο από εμένα»!

Αυτός ο κύριος ισχυρίστηκε: «Δεν κρύφτηκα και δεν κρύβομαι πίσω από καμία βουλευτική ασυλία». Στη συνέχεια, βέβαια, συμπλήρωσε ότι «το θέμα των Τεμπών υπάγεται στο άρθρο 86 του Συντάγματος», δηλαδή στον απαράδεκτο νόμο περί ευθύνης υπουργών, τον οποίο έχουν ψηφίσει και διατηρήσει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.

Αυτός ο τύπος είχε το πολιτικό θράσος να υποστηρίξει ότι «η τραγωδία γίνεται καθημερινό αντικείμενο μικροκομματικής εκμετάλλευσης»!

Αυτός ο τύπος είπε πως η κυβέρνηση «δήθεν έχει επινοήσει θεωρία ανθρώπινου λάθους». «Δήθεν»! Ολόκληρη η διαδικασία συγκάλυψης εκεί βασίζεται: Στην «αθώωση» οποιασδήποτε πολιτικής εγκληματικής ευθύνης για τα στοιχειώδη συστήματα ασφαλείας που δεν λειτουργούσαν ή δεν υπήρχαν! «Ήταν πολλά τα μοιραία λάθη» (αυτά της ατομικής ευθύνης), είπε, αφού παραδέχθηκε ότι δεν υπήρχε τηλεδιοίκηση και φωτοσήμανση!

Αυτός ο τύπος, που προφανώς έχει αλλεργία απέναντι στην οργή του λαού, είπε ότι δεν του αρέσουν τα «λαϊκά δικαστήρια».

Αυτός ο τύπος υποστήριξε πως τοποθετείται… «αποκλειστικά και μόνο θεσμικά» και είπε ότι είχε «ζητήσει από τον Οκτώβριο να κατατεθεί πρόταση σύστασης προανακριτικής για τα Τέμπη, συγκεκριμένο κατηγορητήριο και να έρθει εδώ να δούμε αν και ποια βάση έχει». Φυσικά, με το κυβερνητικό πόρισμα δεν προέκυπτε κάτι τέτοιο, άρα όλα… μια χαρά.

Αυτός ο τύπος παραδέχθηκε ότι η σύμβαση 717 δεν είχε ολοκληρωθεί την περίοδο του εγκλήματος των Τεμπών, αλλά επιχείρησε να κομπάσει ότι «η σύμβαση ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβρη του 2023».

Αυτός ο τύπος είπε ότι «τον πονάει» που «δεν ξεριζώθηκαν νοσηρές νοοτροπίες της ανευθυνότητας». Για τις «νοσηρές νοοτροπίες» των ρουσφετιών, όμως, δεν είπε τίποτα. Σε κάτι τέτοιο βέβαια εντάσσεται και ο σταθμάρχης που έκανε, όντως, μοιραία λάθη.

Μαζί με όλα τα παραπάνω ο Κ. Καραμανλής ισχυρίστηκε, σε προσωπικό τόνο: «Νομίζετε δεν πονάω κι εγώ όπως κάθε Έλληνας; Φαντάζεστε ότι δεν ανατριχιάζω όταν αναλογίζομαι το δράμα που πέρασαν τόσες οικογένειες; Ότι έχει περάσει έστω και μία μέρα, που να μην έχω σκεφτεί αυτή την τραγωδία;».

Ο ίδιος Καραμανλής, που «πονάει όπως κάθε Έλληνας», είχε το θράσος να… εξηγήσει τι σημαίνει συγκάλυψη για τα Τέμπη: «Συγκάλυψη είναι οι ψευδείς ειδήσεις και να διαστρεβλώνει κανείς σκόπιμα την αλήθεια για να επιβιώνει πολιτικά». Όντως!

Μετά απ’ όλα αυτά οι βουλευτές της κυβέρνησης τον χειροκρόταν θερμά! 




Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Δεν πέρασε το μουσικό «ξέπλυμα» των φονιάδων των λαών παρά τα χημικά και τη βία των ΜΑΤ



Με χημικά σε διαδηλωτές και ...τραγούδια σε ένα άδειο ωδείο προσπάθησαν ανεπιτυχώς κυβέρνηση και δημοτική αρχή Λάρισας να «ξεπλύνουν» τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς φονιάδες με μια συναυλία στρατιωτικής ακαδημίας που της γύρισε την πλάτη ο λαός της πόλης!

«Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών», φώναζε ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί έξω από το Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας, όπου είχε προγραμματιστεί η συναυλία - «ξέπλυμα» της Στρατιωτικής Ακαδημίας των Ηνωμένων Πολιτειών «West Point». Μπροστά στο Ωδείο είχαν τοποθετηθεί ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ και απέναντί τους στάθηκαν οι διαδηλωτές οι οποίοι απαίτησαν την ακύρωση της συναυλίας που συμβολίζει και την εμπλοκή της χώρας μας στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια.



Οταν αντιπροσωπεία των διαδηλωτών και των εκλεγμένων στην Τοπική Διοίκηση με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» ζήτησαν να περάσουν μέσα στο ωδείο για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους, οι δυνάμεις της αστυνομίας είχαν σαφή εντολή να τους εμποδίσουν πάση θυσία και το έπραξαν με απρόκλητη επίθεση με χημικά και γκλοπς κατά των διαδηλωτών, που ωστόσο κατάφεραν να εισέλθουν στον προαύλιο χώρο και μια αντιπροσωπεία να μπει μέσα στο κτίριο. Στην πόρτα της αίθουσας της συναυλίας - «ξέπλυμα», τους επιτέθηκαν και πάλι δυνάμεις των ΜΑΤ και της ασφάλειας, ενώ και στη δεύτερη είσοδο του ωδείου γινόταν την ίδια ώρα επίθεση με χημικά από τα ΜΑΤ σε άλλους διαδηλωτές...

Τη βία και την καταστολή κατήγγειλε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, Γιάννης Σκόκας. «Ντροπή τους, να αποχωρήσουν τώρα οι δυνάμεις της αστυνομίας», τόνισε, σημειώνοντας ότι «οι ΗΠΑ ευθύνονται για τη δολοφονία 13.000 παιδιών στην Παλαιστίνη» και ότι «δεν περνάει το "ξέπλυμά" τους σε αυτήν την πόλη και αυτό το μήνυμα τους έστειλε ο λαός απόψε. Δεν σας θέλει ο λαός, πάρτε τις βάσεις σας και μπρος...».

Εξάλλου με παταγώδη αποτυχία στέφθηκε το «ξέπλυμα» μετά μουσικής αφού περίπου 50 άτομα προσήλθαν, όταν το ωδείο χωράει περίπου 600 άτομα! Μάλιστα, θορυβημένοι οι διοργανωτές, έβαζαν σαν θεατές το προσωπικό του ωδείου! Ωστόσο οι καρέκλες ήταν τραγικά άδειες και η συναυλία ολοκληρώθηκε άρον άρον αφού το μουσικό πλυντήριο έπαθε βλάβη και δεν εξυπηρέτησε τον σκοπό του.


Νωρίτερα, οι διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί στην κεντρική πλατεία της Λάρισας έπειτα από κάλεσμα της Επιτροπής Ειρήνης και του Εργατικού Κέντρου της πόλης και με πορεία έφτασαν μπροστά στο Δημοτικό Ωδείο. Στις σύντομες ομιλίες ο Γιάννης Σκόκας κατήγγειλε ότι η συναυλία είναι μια προσπάθεια «ξεπλύματος» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, και η Δήμητρα Παπαστεργίου, πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Λάρισας, σημείωσε ότι πρέπει να σταματήσει τώρα η εμπλοκή της χώρας, να επιστρέψει η φρεγάτα, να κλείσουν οι βάσεις και ότι είναι ανεπιθύμητοι στη Λάρισα.

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν ο Πέτρος Κρίκης, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δήμου Λάρισας, και ο Τάσος Τσιαπλές, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Θεσσαλίας. 



Πηγή: rizospastis.gr



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Γιώργος Σεφέρης: Η δήλωσή του κατά της Χούντας

Ελλάδα



Ὁ Γιώργος Σεφέρης στα πρώτα χρόνια τῆς δικτατορίας είχε ἐπιλέξει τη σιωπὴ και την άρνηση να δημοσιεύσει δουλειά του στην Ελλάδα. Στις 28 Μαρτίου του 1969, δυο χρόνια πριν το θάνατό του, αποφασίζει να μιλήσει για πρώτη φορὰ δημόσια και να καταγγείλει τὴ Δικτατορία. Η δήλωσή του στο BBC ἔκανε τεράστια αισθηση στην Ελλάδα και το εξωτερικὸ καὶ εδωσε δύναμη και ελπίδα στο αντιδικτατορικὸ κίνημα.

«Πάει καιρὸς ποὺ πῆρα τὴν ἀπόφαση νὰ κρατηθῶ ἔξω ἀπὸ τὰ πολιτικὰ τοῦ τόπου. Προσπάθησα ἄλλοτε νὰ τὸ ἐξηγήσω. Αὐτὸ δὲ σημαίνει διόλου πὼς μοῦ εἶναι ἀδιάφορη ἡ πολιτικὴ ζωή μας. Ἔτσι, ἀπὸ τὰ χρόνια ἐκεῖνα, ὡς τώρα τελευταῖα, ἔπαψα κατὰ κανόνα νὰ ἀγγίζω τέτοια θέματα· ἐξάλλου τὰ ὅσα δημοσίεψα ὡς τὶς ἀρχὲς τοῦ 1967 καὶ ἡ κατοπινὴ στάση μου - δὲν ἔχω δημοσιέψει τίποτα στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τότε ποὺ φιμώθηκε ἡ ἐλευθερία - ἔδειχναν, μοῦ φαίνεται, ἀρκετὰ καθαρὰ τὴ σκέψη μου.

Μολαταῦτα, μῆνες τώρα, αἰσθάνομαι μέσα μου καὶ γύρω μου, ὁλοένα πιὸ ἐπιτακτικά, τὸ χρέος νὰ πῶ ἕνα λόγο γιὰ τὴ σημερινὴ κατάστασή μας. Μὲ ὅλη τὴ δυνατὴ συντομία, νὰ τί θὰ ἔλεγα:

Κλείνουν δυὸ χρόνια ποὺ μᾶς ἔχει ἐπιβληθεῖ ἕνα καθεστὼς ὁλωσδιόλου ἀντίθετο μὲ τὰ ἰδεώδη γιὰ τὰ ὁποῖα πολέμησε ὁ κόσμος μας καὶ τόσο περίλαμπρα ὁ λαός μας στὸν τελευταῖο παγκόσμιο πόλεμο. Εἶναι μία κατάσταση ὑποχρεωτικῆς νάρκης, ὅπου ὅσες πνευματικὲς ἀξίες κατορθώσαμε νὰ κρατήσουμε ζωντανές, μὲ πόνους καὶ μὲ κόπους, πᾶνε κι αὐτὲς νὰ καταποντιστοῦν μέσα στὰ ἑλώδη στεκούμενα νερά. Δὲ θὰ μοῦ ἦταν δύσκολο νὰ καταλάβω πῶς τέτοιες ζημιὲς δὲ λογαριάζουν πάρα πολὺ γιὰ ὁρισμένους ἀνθρώπους.

Δυστυχῶς δὲν πρόκειται μόνον γι᾿ αὐτὸ τὸν κίνδυνο. Ὅλοι πιὰ τὸ διδάχτηκαν καὶ τὸ ξέρουν πὼς στὶς δικτατορικὲς καταστάσεις ἡ ἀρχὴ μπορεῖ νὰ μοιάζει εὔκολη, ὅμως ἡ τραγωδία περιμένει ἀναπότρεπτη στὸ τέλος. Τὸ δράμα αὐτοῦ τοῦ τέλους μᾶς βασανίζει, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, ὅπως στοὺς παμπάλαιους χοροὺς τοῦ Αἰσχύλου. Ὅσο μένει ἡ ἀνωμαλία, τόσο προχωρεῖ τὸ κακό.

Εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος χωρὶς κανένα ἀπολύτως πολιτικὸ δεσμὸ καί, μπορῶ νὰ τὸ πῶ, μιλῶ χωρὶς φόβο καὶ χωρὶς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τὸν γκρεμὸ ὅπου μᾶς ὁδηγεῖ ἡ καταπίεση ποὺ κάλυψε τὸν τόπο. Αὐτὴ ἡ ἀνωμαλία πρέπει νὰ σταματήσει. Εἶναι ἐθνικὴ ἐπιταγή.

Τώρα ξαναγυρίζω στὴ σιωπή μου. Παρακαλῶ τὸ Θεὸ νὰ μὴ μὲ φέρει ἄλλη φορὰ σὲ παρόμοια ἀνάγκη νὰ ξαναμιλήσω». 

Πηγή: users.uoa.gr



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ Συρραφή δύο συνομιλιών το αποτέλεσμα της αλλοίωσης των διαλόγων σταθμάρχη - μηχανοδηγού

Ελλάδα


Συρραφή δύο συνομιλιών του μοιραίου σταθμάρχη φαίνεται πως έχει γίνει, σύμφωνα με ρεπορτάζ του «MEGA», σε ό,τι αφορά το έγκλημα στα Τέμπη.

Τα καταγραφικά του ΟΣΕ για την περιοχή της Κεντρικής Ελλάδας φυλάσσονταν στην περιοχή Μεζούρλο, σε απόσταση 500 μέτρων από τον σταθμό της Λάρισας. Από εκεί, κάποιοι παρέδωσαν στην Αστυνομία ηχογραφημένα μηνύματα και συνομιλίες ενώ -τρεις ημέρες αργότερα- άλλοι παρέδωσαν τα μονταρισμένα μηνύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας σχεδόν αμέσως από συγκεκριμένα Μέσα.

Έτσι, στο έγγραφο της Αστυνομίας φαίνεται πως στο ένα αρχείο (με ώρα έναρξης συνομιλίας 22.54'.34'' το βράδυ της τραγωδίας και διάρκεια 19'') υπάρχει ο διάλογος:

- Η Λάρισα ακούει;

- Ακούει. Με 47 νούμερο περνάτε κόκκινο φωτόσημο εξόδου έως είσοδο, φωτόσημο εισόδου Νέων Πόρων.

- Ευχαριστούμε πολύ.


Στο αμέσως επόμενο ηχητικό, σύμφωνα με το έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ. (με ώρα έναρξης συνομιλίας 22.55'.04'' το βράδυ της τραγωδίας και διάρκεια 17'') ο σταθμάρχης λέει «Σωτήρη πάμε». Και ο διάλογος συνεχίζεται:

«-Βασίλη σε ακούω.

-Φεύγεις, φεύγεις

-Έγινε, καλό βράδυ»

Όταν εμφανίστηκαν οι συνομιλίες, τις αμέσως επόμενες ημέρες από το έγκλημα στα Τέμπη, σε συγκεκριμένα Μέσα, φαίνεται πως είχε γίνει η συρραφή των δύο συνομιλιών. Είχε δηλαδή, απαλειφθεί από την απομαγνητοφώνηση του δεύτερου αρχείου το απόσπασμα όπου ακούγεται ο μηχανοδηγός να καλεί τον σταθμάρχη («Βασίλη») και τον σταθμάρχη να απαντά «Σωτήρη, πάμε». Από το αφαιρεθέν απόσπασμα προκύπτει με σαφήνεια ότι ο δεύτερος διάλογος δεν είναι με τον μηχανοδηγό του «Intercity 62» αλλά με τον μηχανοδηγό του προαστιακού Λάρισας με το μικρό όνομα «Σωτήρης».

Ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ, Π. Τερεζάκης, καταθέτοντας στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, εκτός του ότι είχε επιχειρήσει να αποδομήσει τη σπουδαιότητα των συστημάτων ασφαλείας, αλλά και να ρίξει όλη την ευθύνη τόσο στον μηχανοδηγό της επιβατικής αμαξοστοιχίας όσο και στον σταθμάρχη, ανέφερε πως παρέδωσε τα στοιχεία των καταγραφών στην Αστυνομία. Όμως, σύμφωνα με το «MEGA», αντί των συνομιλιών παρέδωσε τα ίχνη κίνησης που είχαν οι συρμοί πάνω στον πίνακα που υπάρχει στον ΟΣΕ και υπήρχε κατά ένα μέρος και στη Λάρισα. 


Πηγή: 902


Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »